Cel projektu
Celem projektu jest w Stargardzie ośrodka nowoczesnej terapii i rehabilitacji dla dzieci z niepełnosprawnością sprzężoną, aby zmniejszyć koszty rehabilitacji, zwiększyć skuteczność takiej terapii i zmniejszyć koszty społeczne.
Problem dostępności terapeutów
Brakuje Specjalistów, większości nowoczesnych terapii nie ma w Stargardzie i rodzice jeżdżą z dziećmi na terapie (odpłatne) poza Stargard.
Idea projektu
Występują tu więc nie tylko zdrowotne aspekty ale też społeczne a nawet ekonomiczne. Zarówno dziecko jak i jego rodzina jest wyłączona z życia społecznego. Ponoszone są wysokie koszty dojazdu do gabinetów rehabilitacyjnych. A nawet pojawia się aspekt ekologiczny czyli koszty zewnętrzne transportu wynikające właśnie z dojazdu. Ośrodek bowiem
Ośrodek mógłby szkolić przyszłych terapeutów i rehabilitantów, którzy mogliby poznawać, a może i opracowywać i rozwijać nowe metody. Miałby więc charakter nie tylko medyczny ale i naukowo – badawczy.
Specjaliści mogą:
- Zamieszkać na stałe w Stargardzie
- Przyjeżdżać na pewien okres do ośrodka (służbowe pokoje dla przyjeżdżających specjalistów).
Ważne jest to, żeby terapeuci współpracowali ze sobą. Rehabilitacja musi więc mieć charakter kompleksowy pod nadzorem lekarza prowadzącego (lub rehabilitanta), który pokieruje doborem odpowiednich metod i pracą specjalistów.
Projekt ośrodka
W ośrodku powinny być:
- Gabinet Neurologopedii, Mapowanie mózgu, Mikropolaryzacja, Biofeedback
- Gabinet komunikacji alternatywnej (cyberoko, ACC), terapia wzroku i tyflo
- Gabinet Medek
- Sala światła
- Sala doświadczania świata
- Bobaty
- Gabinet kombinezonów
- Sala integracji sensorycznej i gabinet terapii ręki
- Gabinet rehabilitacji ruchowej, masaże
- pomieszczenie (z aneksem kuchennym), w którym rodzic z dzieckiem może poczekać, przebrać dziecko itp.
- ewentualnie służbowe pokoje dla przyjeżdżających specjalistów, jeśli przyjeżdżaliby spoza Stargardu.
Nie wszystkie zabiegi można stosować w tych samych gabinetach, ale szacujemy, że zamiast np. 9 gabinetów można wykorzystywać np. 5.
Potrzebny byłby transport, żeby dowieźć do ośrodka dzieci z okolic.
Szacowane przez nas wydatki na rehabilitację 1 dziecka to 170 tys. zł rocznie
Zakładamy, że całkowity (dla wszystkich) koszt terapii byłby niższy:
- Dla rodzin – mniej dojazdów, uwiązania z dziećmi, niższe koszty terapii bo:
- Dla terapeutów – nie ponoszą kosztów utrzymania gabinetu, więc można im mniej płacić, po za tym, mają od razu większą grupę dzieci;
- Dla miasta, państwa – z powodów wymienionych wyżej
Finansowanie ośrodka
Widzimy takie możliwości:
- Aplikowanie o środki z Programów Regionalnych lub Unijnych;
- Założenie Fundacji (lub przez już istniejącą) i pozyskiwanie funduszy, ale też może z udziałem miasta, które mogłoby np. udzielić lokum (może do remontu)
Chcesz nam pomóc? Skontaktuj się z nami!